Niet tevreden.

5 Weken geleden schreef ik mijn vorige bericht, leerde gelijk dat haastige spoed niet goed is. Ik was ontevreden met het resultaat dat ik toen liet zien. Daar kan je van balen, maar je kan jezelf ook toespreken en je fouten verbeteren.

Mijn tornmesje is mijn beste vriend, die ik eigenlijk niet te vaak wil zien, maar nu toch ter hand moest nemen. Met geduld en tijd is de bovenkant losgetornd! De lap en banen stof zijn bewerkt met waskrijtjes, de onderlap met rode en oranje kleuren, de banen met gele. Daarna een aantal dagen laten liggen, zodat de was uit kan harden. Toen moesten ze tussen 2 lagen bakpapier onder de strijkbout. Om de lap netjes op de ondergrond te krijgen en te houden is het met behulp van vliesofix op de ondergrond gestreken

Om het contrast tussen de ondergrond en de banen groter te maken is de ondergrond intensief gequilt met het stopvoetje en een bruine kleur garen en uit de vrije hand.

Daarna zijn de banen er ook op gestreken, vliesofix aan de onderkant, met een groene kleur garen is dit ook intensief gequilt. Het kleurverschil is goed te zien, maar het is niet te uitbundig. De tekening op de stof is nog goed te zien, de verschillende kleuren garen geven net even een zweem kleur.

Toen kwam de afwerking van de rand, normaal gebruik ik diverse steken  hiervoor, maar het prachtige werk van Willy Doreleijers op de tentoonstelling in Veldhoven, leerde me dat de rand ook op deze manier is af te werken. Voor je hiermee begint, test het uit op een reststuk, hier heb ik steek 23 gebruikt van mijn Bernina 440.

Meer doe ik er niet aan, meer kan ook teveel zijn!