Naar elkaar toewerken

De afgelopen weken ben ik druk bezig geweest met mijn bee om iemand te helpen een aantal quilts af te maken. Ik kan jullie zeggen: mocht je ooit de gelegenheid hebben om met elkaar aan een project te werken,  vooral doen!! Samen bee-en is al een hoop gezelligheid, maar om samen aan eenzelfde quilt te kunnen werken is nog eens veel leuker. Iedereen heeft z’n eigen krachten en neemt weer een stuk kennis en handigheidjes mee. En je hebt soms ook de luxe om een keer een nieuw blok uit te proberen zonder dat je gelijk met een heel project in je eentje opgescheept zit. Ik kan de foto’s hier niet laten zien van de projecten waar we aan hebben gewerkt – die zijn voor de ontvangers en laten we in huiselijke kring.

Maar dit is wel een leuk voorbeeldje zonder dat we echt de quilt laten zien. Hier zijn 2 dames bezig met het afzomen van een bies. Erg leuk om naar elkaar toe te werken zo.

 

Met een groep werken aan quilts betekent dat je het werk goed moet plannen, hoe zorg je anders dat iedereen ook daadwerkelijk iets te doen heeft als je bij elkaar komt? De eerste paar keer was dat met een batterij naaimachines op tafel, de strijkplank midden in de kamer en een tweede tafel als snijtafel. Zo konden we met z’n zessen tegelijk aan de slag. Zes was wel het maximum waarbij ik iedereen iets te doen kon geven in dat stadium. Inmiddels kunnen we een aantal quilts afwerken en mag ik die op de machine doorquilten. Daar ben ik de afgelopen week lekker druk mee.

 

En niet alleen natuurlijk, dit vindt allemaal plaats onder nauwkeurige inspectie van mijn eigen quilt-inspecteur: katertje Tommy.

 En het is maar goed dat we samen goed hebben opgelet, want er kwamen best wel wat problemen voorbij tijdens het quilten. Zoals een bijna leeg klosje garen terwijl ik die avond toch echt iets wilde afmaken…

Na een inventarisatie van mijn garen voorraad heb ik een andere kleur voor mijn ondergaren uitgekozen en heb ik het restant van het klosje en het spoeltje gebruikt voor de bovenkant. Dat zorgde echter weer voor deze spanningsproblemen:

 

Gelukkig heb ik geleerd na een wisseling van draad of naald eerst een proeflapje onder de machine te leggen. Op een gegeven moment raakte ook het laatste restje van het gemêleerde garen op, en ben ik boven ook een andere kleur gaan gebruiken. En je begrijpt het al: ook hier eerst even een flinke hobbel die eruit wou:
 

Dus al het garen weer uit de machine, waar mogelijk alle pluisjes verwijderen en opnieuw inspannen. Gelukkig waren daarna alle problemen weer over. ‘Geen apparaat mij de baas’, zei mijn moeder altijd, en daar moet ik nog steeds aan denken als er een raar geluid of resultaat uit m’n machine komt. Tot nu toe laat alles zich steeds goed oplossen.

Met de quilt waar ik nu mee bezig ben voor die vriendin, een strokenquilt van Japanse stofjes, heb ik bedacht eens iets anders te doen dan het patroon overal te herhalen. Ik heb een markering gemaakt met schilders tape en van de hoek uit tot de rand heb ik chrysanten gequilt (of iets dat daar voor door moet gaan).
 

Aan de andere kant van de quilt heb ik ook een soort driehoek volgemaakt met de bloemen. De ruimte die overblijft vul ik op met strepen. Ik maak ze in verschillende breedtes om een wat speels effect te krijgen. Met die strepen heb ik nog wel wat gedoe om de quilt steeds te draaien (ik doe die niet free motion, maar gewoon met transport aan). Maar het geeft wel een mooie balans.

 Ik ga nog even lekker door, zodat we bij de volgende bijeenkomst deze quilt kunnen omzomen. ‘Es kijken met hoeveel tegelijk we aan een quilt kunnen prikken.

Lieve quiltgroeten,

Marjolein