Appliqueren, quilten en de schilder

De schilder? Ja, je leest het goed – de schilder. Het was een enerverende maand voor mijn 2 katten: we hadden de afgelopen 5 weken schilders over de vloer. Voor mijn appartement en dat van de bovenburen was het hoog tijd dat de buitenboel weer eens vers in de verf zou worden gezet. De mannen hadden een ‘gast-locatie’ nodig voor het stallen van gereedschap, gebruik van toilet en het zetten van koffie. En om allemaal hele goede redenen werd dat mijn appartement. 

Allemaal prima, maar om optimaal gebruik te maken van daglicht, regenvrije dagen en meer van zulks kwam het vaak voor dat er nog na zessen en ook in het weekend werd doorgewerkt op de steigers voor mijn ramen. Wat heeft dat nu met quilten te maken? Nou, het is mij dus gebleken dat ik het lastig vind om relaxed onderuit op m’n loveseat te kruipen met quilt op schoot en applicatie werkje in de hand wanneer er mensen om mij heen hard aan het werk zijn. Het contrast was gewoon te groot.

Achter de naaimachine kruipen ging ietsje makkelijker. Dat maakt wat herrie tegen die schuurmachines in, en ziet er voor een buitenstaander ook nog actief uit. Zo is het nog gelukt om het bijpassende naaimachine matje af te maken voor m’n Sientje:

Ik heb nog wat blokjes toegevoegd aan de crazy logcabin stapel voor een Kaffe Fasset loper, maar ‘dagelijks een blokje’ is niet gelukt. Ook heb ik een rand gezet aan het geappliqueerde middenblok voor de Flower Basket Medallion van Kim McLean.

Uiteindelijk ben ik maar begonnen aan een applicatie blok voor m’n Sunburst garden of ‘Little Sparrow’ quilt van Susan Smith. Wel weer een grappig contrast met de blokken van Kim McLean’s ontwerp. Ze doen nu enigszins leeg aan zelfs. In de Little Sparrow komen een aantal blokken gespiegeld terug, leuk om te doen. Eerder heb ik zulke blokken in een week afgemaakt. Dit is nu de productie van afgelopen maand (het blok dat nog niet af is)…

 

Met van die ieniemienie puntjes...

Echt hard gaat het nog niet. De steigers zijn inmiddels weg en er resten nu alleen nog kleine klusjes. Als kers op de taart hebben de mannen ook een schuifraam weer in ere hersteld met het oorspronkelijke gewicht en katrolsysteem in de sponning. Vooral mijn klauterkater Tommy is daar erg blij mee.

En wat ik bovenal veel gedaan heb met alle ramen steeds op een kier of verder open, balkondeuren open, voordeur open – is onder een quilt kruipen. Daar ben ik dan weer wel veel aan toegekomen. Uiteraard met enige ondersteuning van het kattenfront.

En – by the way – hebben jullie ook al zitten smullen bij de nieuwe Quiltnieuws? Ik zie her en der op Facebook al de eerste teckels verschijnen. Zo schattig! En ik ga mij ook eens buigen over wat blokken voor de stand op de Algemene Tentoonstelling. Ik heb voor een sampler quilt al eens een ‘drunkards path’ gemaakt, en dan met de hand genaaid. De omschreven methode met de machine wil ik ook wel eens proberen. Kijken of die beter bevalt. Dit is een van de blokken uit m’n sampler (met m'n 2e poging tot Free Motion Quilting, toen het nog best hoekig uit de verf kwam):

Ondertussen kijk ik ook enorm uit naar onze bee van aanstaande zaterdag. Een van onze leden, Hubertine, heeft ons uitgenodigd om met onze ‘lachende bijtjes’ op hun boot in Zeeland te komen beeën. Fingers crossed dus voor lekker weer!

Lieve quiltgroeten,
Marjolein

PS: Voor meer informatie over Quiltnieuws of de Algemene Tentoonstelling kun je terecht op de website van het Quiltersgilde: www.quiltersgilde.nl