Nu het dan toch echt winter lijkt te worden buiten
leek het mij een mooi moment om vaart te zetten in een winterachtig tussendoor
projectje. Van Bobbin had ik een tijdje terug al een patroontje aangeschaft
voor Henry de sneeuwman. En daar vind ik het nu echt tijd voor. Kijk maar eens
bij Bobbin op de website als je het ook een leuk patroon vindt: www.bobbin.nl
Bobbin's Henry the doorstop |
Henry wordt opgebouwd uit hexagonnen, en in het kader
van ‘tussendoor’ heb ik de hexagonnen eens anders aan elkaar gezet dan ik
gewend was. Ik heb wel papiertjes overtrokken met stof, maar die heb ik
vervolgens op de machine met een klein zigzagje aan elkaar gezet. En dat houdt
het tempo er lekker in.
Voor het vullen adviseert het patroon om de onderkant
van Henry’s lijf te verzwaren met grit of iets dergelijks. Van een van
bee-leden had ik de tip gekregen om aquariumgrind voor te gebruiken, gewoon uit
de dierenwinkel. Zo’n zak was snel geregeld (zwaar!!!), maar toen ik bij het
vullen aankwam vond ik het een raar idee om die steentjes zomaar onderin Henry
te stoppen. Dus ik dacht: ik maak een zakje, dan doe ik dat onderin.
Natuurlijk net te veel in het zakje proberen te
proppen zodat het eigenlijk niet lekker onder het voetje van de naaimachine
blijft zitten…
Het is een mooi zakje grind geworden. Maar bij het
vervolgens vullen van Henry lukte het mij niet om het zakje mooi op een plek te
krijgen waarbij er rondom dan wat vulsel zou zitten. Wel 3 keer heb ik alle zachte
vulling er weer uitgepeuterd, heb het zakje geprobeerd in te pakken en dan
onderin Henry te stoppen. Van alles. Je voelt ‘m al aankomen: ondanks het
ontzettend mooie zakje heb ik toch gewoon de kiezeltjes los onderin Henry
gedaan. Ik heb nog wel eerst een rondje dik papier geknipt voor de onderkant om
een mooie rechte en gladde bodem te hebben waar Henry op kan staan. Maar daarna
gewoon heel veel steentjes los in onderkant. En daarna al die zachte vulling er
weer bovenop.
Henry is nog niet helemaal af, maar heeft al wel z’n
basis onderdelen bij elkaar.
En hij staat keurig stevig overeind. Ook zonder z’n
hoed en andere accessoires staat hij al guitig glimlachend te genieten van een winters
zonnetje. Nu nog iets verzinnen om de rand van de wollen hoed recht te houden en niet
slap te laten hangen. Waar is de stijfsel...
Lieve quiltgroeten,
Marjolein
2 opmerkingen:
Marjolein, de volgende keer de vulling in n plastic boterham zakje doen. Niet propvol, het vormt zich vanzelf. Grtjs mieke.
Ah, goeie tip Mieke, dank je wel!!
Een reactie posten