What's in a name

Vertelde ik vorige maand nog dat ik wat meer tijd nodig had om echt te ‘hechten’ aan m’n Featherweight? Deze maand had ik de gelegenheid om een aantal workshops te volgen, waaronder een heuze sessie om de Featherweight zelf goed te leren smeren en onderhouden.
Tja, in aanloop naar die dag (verzorgd door Ingrid van Tuyl bij Aztec-Rose in Zwijndrecht) heb ik natuurlijk nog verder zitten naaien aan m’n Kaffe Fasset lopertje en de crazy log cabin blokken. En de avond dat ik alles inpakte om klaar te zetten voor de workshop kwam dat speciale moment: de Featherweight heeft eindelijk haar eigen naam: Sientje.
 

De workshop was erg leuk. Allerlei mogelijke schroeven zijn zonder pardon losgegaan, en ‘en groupe’ hebben wij ons verdiept in de bewegende delen van onze Singertjes.

Onderplaat eraf

Onder de kloshouder zit ook een oliepunt

Kopplaat er ook af gehaald

Waar nodig is flink schoongemaakt, oud vet en smeersel verwijderd (och, zo lekker zitten peuteren) en vervolgens natuurlijk weer geolied en gesmeerd waar nodig. Bleek dat ik een koolborsteltje niet goed had teruggezet, dus tijdens het naaien had ik ineens zo’n hoog, snerpend geluidje erbij. Gelukkig herkende een van de andere deelnemers het geluid (wasmachines kunnen er ook zo’n last van hebben), en die dacht gelijk aan de koolborstel. Dus die er weer uit, en nog een halve slag gedraaid (kids, don’t try this at home) en alles snorde weer als een zonnetje.

De koolborstel in kwestie

 

 Nu ben ik helemaal verknocht aan Sientje en ik maak er nu een punt van om waar mogelijk elke dag een log cabin blokje te naaien voor m’n loper. Gaat lekker, heb nu al 36 blokjes af van de 64. Hoe ik ooit had bedacht dat dat een leuk projectje voor een weekend zou zijn – naïeve overmoed ;-). Wel erg leuk om zo met die kleuren bezig te zijn.
 

De Featherweight dag was niet de enige workshop afgelopen maand. Ik ben ook naar een workshop geweest om een leuk doosje in elkaar te zetten om bijv. mee te nemen naar een bee. Onder deskundige begeleiding van Hilde Hoogwaerts (geckoboxes) hebben we bij Quilterspalet in een middag dit leuke ‘busy bee’ doosje in elkaar gezet.

In de deksel zit nog een snijmatje en schuurpapiertje

Ik vind het altijd zo lastig om daar een stofje voor te kiezen, en dit keer had ik besloten iets met een stuk geborduurde zijde te doen dat ik 2 jaar geleden in Engeland heb gekocht. Zijde kan best lastig zijn om te verwerken, dus heb ik de alle delen verstevigd met dunne vlieseline. Doosje is erg mooi geworden, en ik vind het vooral erg leuk om die mooie stof nu een keer in gebruik te zien in plaats van weggestopt in een mand.

Ook is het er nu eindelijk een keer van gekomen om een dag training te volgen voor het ontwerp programma EQ7. Ik gebruikte het programma al om voor groepsprojecten een gekleurde tekening te hebben van projecten waar we samen aan werken. Maar vaak liet ik mij dan toch beperken door de dingen die niet helemaal lukten zoals ik ze graag wilde zien. Erg omslachtig blokken inkleuren, piano key randen om quilts die ik niet voor elkaar kreeg, knoeien met invoegen van quiltpatronen. Dat moest beter kunnen. En tijdens die training met de uitleg van Maria Kuijs kwam dat vervolgens allemaal goed. Wat kun je toch veel met zo’n programma!

Als klap op de vuurpijl hebben we ook nog met wat foto's gestoeid. Ik had een foto van m’n eigen quiltinspecteur Tommy bij me, en die heb ik verwerkt in een tekening zodat ik er een applicatie van kan maken. Degenen die mij een beetje kennen weten dat ik absoluut niet kan tekenen (met Pictionary smokkel ik altijd een beetje door geluiden en betekenisvolle blikken toe te voegen aan de tekeningen).
 

 

Als zelfs ik dit voor elkaar krijg... Kortom: er is weer een wereld voor me opengegaan in de afgelopen weken. Hoogste tijd om weer even te ontspannen met een handwerkje, lekker knus met die storm buiten van de laatste dagen.

Lieve quiltgroeten,

Marjolein