donderdag 20 augustus 2015

Quilten in het wild

Afgelopen maand ben ik veel op pad geweest, en heb ik te pas en te onpas zoveel mogelijk steekjes gezet aan de Flower Basket Medaillon van Kim McLean. Er zit zo ontzettend veel applicatiewerk in deze quilt, en ik ben vastbesloten om strak binnen ons club schema te blijven en al het huiswerk voor de verschillende bees af te hebben. Dus dat betekent ook bij reisje buitenland, kapper, maandelijkse ‘lachende bijtjes bee’, in de trein, noem maar op. Overal waarvan ik weet dat ik een half uur of langer zit te wachten, zit het doosje in de tas.


M’n naaidoosje is helemaal ingericht om lekker door te kunnen werken. De verschillende soorten garen die ik nodig heb bijvoorbeeld. Wel makkelijk als je de quilt in 2 kleuren houdt: bruin en blauw. Dus met een lichte en donkere variant van beide kleuren en een klosje roze voor de variatie ben je dan snel klaar. Verder een klein speldenkussentje, vingerhoed, schaartje, draadvanger bakje, lijm, leesbril en natuurlijk nieuwe onderdelen om vast te zetten.


De vaart zit er goed in. Inmiddels ben ik bij de derde strook aanbeland (de bovenste in dit plaatje). Onze volgende bee voor deze quilt is 26 september, en dan moet ik er vier afhebben. Zoals het er nu uitziet, ga ik dat halen. Mogelijk roep ik zo onheil af over het schema, maar dat moet dan maar.

Moeilijk hoor, om zo te blijven focussen op 1 quilt, terwijl er weer zoveel andere leuke project-opties voorbij komen. Ik heb weer wat nieuwe tijdschriften ter hand genomen, zoals de Primitive Quilts & Projects, het zomer nummer en ook het herfst nummer. Daar staan weer zulke leuke dingen in. Zucht… Deze bijvoorbeeld:


Of deze, in het herst nummer:


Maar ik blijf gefocust, echt waar. Nou ja, het was wel erg moeilijk om weerstand te bieden aan de nieuwe flanelletjes die ik zag liggen in mijn local quilt shop toen we daar bij elkaar kwamen voor de vorige bee van de Kim McLean quilt. Zei ik ‘moeilijk’? Ik bedoel natuurlijk: onmogelijk. Deze rolletjes mochten met mij mee naar huis. Weet nog niet wat ik er mee ga maken, maar ik mag er van mijzelf pas echt over nadenken wanneer ik m’n huiswerk af heb.


Het weer van de afgelopen week is ook al weer zo lekker regenachtig, die stofjes roepen enorm uit de kast om wat te gaan maken. Maar ik blijf sterk: eerst de stroken af!

Een van de reisjes van afgelopen maand was naar familie in Engeland. Mijn oom en tante vierden daar hun 40 jarige huwelijk met een groot feest. Op de boot heen en terug heb ik uren kunnen doorwerken, maar ook tijdens het bezoek zelf waren wat verloren momenten voor wat steekjes. Ik ben er wel met 2 toekomstige opdrachten vandaan gekomen. Mijn beide nichtjes zijn allebei bezig met inrichten van hun huizen, en daar zag ik ruimtes die schreeuwden om een quilt. Binnenkort gaan we via Pinterest ideeën uitwisselen voor ontwerp en kleuren, zodat daar iets uit gaat komen wat past bij hun idee van de ideale slaapkamer.

Op het feest kwam trouwens ook een hoekje voorbij met een bankje waar je makkelijk een mooie quilt zou kunnen hangen: idyllisch toch, met zo'n vijvertje?

Trouwens, ik ga wel een uitzondering maken voor de volgende bee van de lachende bijtjes voor wat betreft het harde doorwerken aan de Flower Basket Medaillon. Wij komen altijd de tweede zaterdag van de maand bij elkaar, en dit keer is dat tijdens de ATT in Deventer. Het plan is om met de groep de ATT te bezoeken. We nemen naaidoosjes en projecten gewoon mee, zodat we daar ook gezellig een tafel kunnen opzoeken om nog wat steekjes te zetten. Maar we gaan ook lekker alle quilts bekijken, en wie weet: wat workshops en lezingen volgen.

Kans groot dat ik weer heerlijk veel inspiratie opdoe voor allerlei andere projecten dan de grote quilt die nu vooraan staat. Afleiding was nog nooit zo leuk!
 
Lieve quiltgroeten,

Marjolein


PS: hier kun je het programma vinden rondom de ATT in Deventer:
http://www.quiltersgilde.nl/home/alle-informatie-over-deventer.htm

2 opmerkingen:

Hannie de Beer zei

Leuke projecten!. Voor jou mag de herfst komen, met mooie quiltuurtjes!

Josee zei

Ik heb de stroken en andere onderdelen in het echt gezien. Wat een hoeveelheid aan applicatie werk. Ik werd er bijna duizelig van ��
Leuk om opdrachten van je familie te krijgen, voor iemand anders iets maken geeft toch andere mogelijkheden. Iets wat je anders zou laten liggen, komt dan aan bod.
Ik heb er zin in om met de Lachende Bijtjes naar Deventer te gaan ��